Δεδομένης της προέλευσης, ακούστηκε σαν απειλή. Κάνοντας την τελευταία, αποχαιρετιστήρια ουσιαστικά, περιοδεία του στην Ευρώπη, ο Τζορτζ Μπους διαβεβαίωσε ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να κληροδοτήσει στον διάδοχό του δρομολογημένες διεργασίες ώστε να μπορέσει να συνεχίσει υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις την προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων της Μέσης Ανατολής. Και υπάρχει κίνδυνος να το εννοεί, με τον ίδιο τρόπο που ενδέχεται πράγματι να πιστεύει ότι θα μείνει στην Ιστορία ως «σκληρός αλλά ελεήμων», όπως είπε.
Η εμπλεκόμενη με τον Ντικ Τσένι ομάδα που σφράγισε την πολιτική Μπους μπορεί να επιδεικνύει ασυνήθιστη γι' αυτήν επαφή με την πραγματικότητα «λουφάζοντας» τον τελευταίο καιρό προκειμένου να μην εξατμίσει τις πιθανότητες εκλογής ενός Ρεπουμπλικανού προέδρου τον Νοέμβριο. Ομως το τρικυμιώδες μίγμα ιδεοληψίας και συμφερόντων σιγοβράζει και δεν αποκλείεται να διαμορφώσει ένα κληροδότημα για τον επόμενο πρόεδρο που θα μοιάζει περισσότερο με πολιτικό νάρθηκα ή ζουρλομανδύα που θα περιορίζει τις επιλογές του στη δική τους λογική.
Καθώς δεν μπορούν να βασιστούν με βεβαιότητα σε εξωτερική βοήθεια, όπως εκείνη του Οσάμα Μπιν Λάντεν που με την απειλητική τηλεοπτική του εμφάνιση λίγο πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2004 συσπείρωσε αρκετούς τρομαγμένους Αμερικανούς ψηφοφόρους, ώστε να εξασφαλίσει την επανεκλογή του Μπους, ενδέχεται να συνδυάσουν το τερπνόν μετά του εκλογικά ωφελίμου, αναζητώντας πόλο συσπείρωσης σε μια νέα πολεμική κρίση. Ετσι, η διαβεβαίωση του Μπους ότι θα εξαντλήσει τα διπλωματικά μέσα σε ό,τι αφορά το Ιράν, χωρίς να αποκλείει οτιδήποτε, κάθε άλλο παρά καθησυχαστική ακούγεται, δεδομένης και της νομοτέλειας που διαμορφώνουν παρόμοιες δηλώσεις του στο παρελθόν. Και το σνομπάρισμα των Γερμανών που αρνήθηκαν να διαδηλώσουν κατά του Αμερικανού προέδρου κατά την επίσκεψή του στη Γερμανία επειδή τον θεωρούν «ξοφλημένο» μπορεί να αποδειχθεί υπεραισιόδοξο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου