Ο «χασάπης» της «ρεάλ -πολιτίκ»

Για πολλούς συντηρητικούς συμπατριώτες του Σαρόν, αλλά και για εξίσου ακραίους χριστιανούς τηλε-ευαγγελιστές στις ΗΠΑ, πρόκειται περί θείας δίκης. Ο Θεός τιμώρησε τον άνθρωπο που παρέδωσε ένα τμήμα του βιβλικού Ισραήλ, επιβεβαιώνοντας τις προφητείες σκληροπυρηνικών ραβίνων και εποίκων, όταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός εκκένωνε τους εβραϊκούς οικισμούς εποίκων στη Λωρίδα της Γάζας. Για θεία δίκη πρόκειται και κατά την παλαιστινιακή ισλαμική οργάνωση ΧΑΜΑΣ, αλλά και για πολλούς Παλαιστινίους που βλέπουν ότι τιμωρείται όχι μόνο ο «χασάπης της Σάμπρα και Σατίλα», αλλά και ο άνθρωπος που ευθύνεται για τη σκληρή πολιτική των τελευταίων ετών απέναντι στους Παλαιστινίους. Κατά κάποιο τρόπο, η ταύτιση αυτή των δύο άκρων θα μπορούσε να θεωρηθεί ένδειξη επιτυχίας του Σαρόν, ενός εξαιρετικά αμφιλεγόμενου πολιτικού που κατάφερε να εκφράσει και να καταστήσει ορατό ένα στοιχείο που είχε ωριμάσει σταδιακά στους κόλπους της ισραηλινής κοινωνίας, εφαρμόζοντας ένα είδος «ρεάλ-πολιτίκ».Ο Σαρόν ήταν πρωθυπουργός του Ισραήλ και η μονομερής αποχώρηση από τη Λωρίδα της Γάζας είναι φυσικό να αποτελεί τμήμα ευρύτερης στρατηγικής για την καλύτερη εξυπηρέτηση των στόχων του Ισραήλ. Ομως, πριν από μερικά χρόνια, κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο. Οποιαδήποτε ιδέα για αποχώρηση από τμήμα του ευρύτερου Ισραήλ δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή ούτε από την ελάχιστη μειοψηφία των ψηφοφόρων του Λικούντ, δηλαδή της Κεντροδεξιάς, πόσο μάλλον από την ακραία θρησκευτική Δεξιά που στο Ισραήλ είναι ακρότατη σε μεταφυσικό βαθμό.Η τριβή με την πραγματικότητα, δηλαδή με την αποτυχία της ακολουθούμενης πολιτικής, οδήγησε όμως σταδιακά μεγάλο τμήμα της ισραηλινής Κεντροδεξιάς σε πιο ρεαλιστικές προσεγγίσεις που με τη σειρά τους επέτρεψαν τη διαμόρφωση μιας πιο ρεαλιστικής πολιτικής την οποία κατάφερε να εκφράσει ο Σαρόν. Από την άποψη αυτή, οι χαρακτηρισμοί όπως «χασάπης», «γεράκι», η μήνις των Παλαιστινίων εναντίον του και η σκληρή του στάση τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν διευκόλυναν την αποδοχή αυτής της προσέγγισης από μεγαλύτερο τμήμα της ισραηλινής κοινωνίας, καθησυχάζοντάς την.Με την έννοια αυτή και μόνο, η αιφνίδια αποχώρηση του Σαρόν από την πολιτική σκηνή μπορεί να οδηγήσει σε ένα μικρό προσωρινό «παραπάτημα» της ισραηλινής «ρεάλ-πολιτίκ». Διότι η ίδια η πολιτική που εφάρμοσε και η οποία τείνει να διαμορφώσει έναν νέο πολιτικό πόλο - κόμμα στο Ισραήλ, προέρχεται από εσωτερική ζύμωση της ισραηλινής κοινωνίας με καταλύτη την πραγματικότητα.