Ιδεολογική τύφλωση...

Ακόμα και οι καταγγελίες περί «ιδεολογικής τύφλωσης» αποδεικνύονται ευφημισμός όταν αναφέρονται στην πολιτική που εκπορεύεται από την Ουάσιγκτον του Ντικ Τσένι και του Τζορτζ Μπους, όπως δείχνει η φοβισμένη σπουδή για την εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν αλλά και η αγωνιώδης επίδειξη του βάρβαρου θεάματος.

Δεν χρειαζόταν η φραστική βαναυσότητα των δημίων του για να γίνει αντιληπτό ότι η εκτέλεση του Σαντάμ θα καταγραφεί στην αραβική μνήμη ως ο φόνος ενός σουνίτη ήρωα από τους σιίτες και τους Κούρδους για λογαριασμό των Αμερικανών. Οι σε βαθμό γραφικότητας (με τις δηλώσεις περί ύπνου του Τζορτζ Μπους) προσπάθειες των ΗΠΑ να αποστασιοποιηθούν από την εκτέλεση είναι βέβαιο ότι δεν θα πείσουν κανέναν, εκτός από τους ήδη πεπεισμένους, όσο και αν οι Αμερικανοί δεσμοφύλακες έμειναν έξω από την πόρτα όπου τον παρέδωσαν στους δημίους.Ο σιίτης πρωθυπουργός του Ιράκ, Νούρι αλ Μάλικι, κατηγορούμενος εδώ και καιρό ως αναποτελεσματικός και άτολμος, μπορεί να χρειαζόταν μια θεαματική κίνηση για να δείξει την πυγμή του και να αντιμετωπίσει εσωτερικές αμφισβητήσεις από τις περισσότερο ριζοσπαστικές δυνάμεις του σιιτικού χώρου. Το ότι υπέγραψε τη διαταγή εκτέλεσης ανήμερα της Γιορτής της Θυσίας, στην αρχή του μήνα του Ασύλου, αποτελεί μία επιπλέον ένδειξη αδιαφορίας για την αντίδραση της «Ούμα».Η Ουάσιγκτον παρέδωσε τον Σαντάμ προς εκτέλεση προφανώς θεωρώντας ότι επείγει η διάσωση της επένδυσής της στο πρόσωπο του αλ Μάλικι, αλλά και ότι, κυρίως, χρειάζεται να στείλει ένα μήνυμα σε όσους εκτιμούσαν πως η Ουάσιγκτον θα εγκαταλείψει τη λογική της μονοκόμματης βίας. Ραπίζοντας μέσω της εκτέλεσης την έκθεση «Μπέικερ-Χάμιλτον» ο Μπους διακηρύσσει ότι θα επιμείνει στον ίδιο δοκιμασμένο -και αποτυχημένο- δρόμο: στην απόλυτη πεποίθηση ότι η βία μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα και στην περίεργη αντίφαση του νεο-συντηρητικού ιδεολογήματος σύμφωνα με το οποίο ο -αμερικανικής λογικής- εκδημοκρατισμός του Ιράκ θα έχει θετικές επιπτώσεις σε όλη τη Μέση Ανατολή, αλλά η -επίσης αμερικανικής λογικής- βαρβαρότητα που εκδηλώνεται εκεί δεν θα έχει αντίστοιχες ευρύτερες επιπτώσεις.Η «ιδεολογική τύφλωση» αποδείχτηκε ήδη ευφημισμός. Το ίδιο ενδέχεται να αποδειχτεί σε λίγο και η «ηθική και πνευματική αναπηρία» όταν αναφέρεται στη σημερινή ηγετική ομάδα της Ουάσιγκτον.

02/01/2007